بر بلندای خود بالا رو و سپیده دم خود را چشم براه باش..
جهان را نوازش کن..
دریچه را بگشا..
پیچک را ببین..
بر روشنی بپیچ..
از زباله ها رو مگردان که پاره حقیقت است..
جوانه بزن...
«هنوز در سفرم | سهراب سپهری»