پدر دوستت دارم

دلم برای مردی تنگ است

 

 

 

 

 

او مردی بود با دلی بزرگ

 

 

 

 

 

که حتی دلواپس پرهای شکسته ی قاصدک بود

 

 

 

 

 

دلم برای مردی تنگ است

 

 

 

 

 

که تمام زندگی را در رنج زیست و همچون کوه استوار ماند

 

 

 

 

 

و تا واپسین لحظه های زندگی سختش همواره امید زندگی داشت

 

 

 

 

 

اندیشه های بزرگی که هیچگاه رنگ نوشتن نگرفت

 

 

 

 

 

او رفت و تمام آرزوهایش را با خود برد

 

 

 

 

 

و من هنوز هم خوابش را می بینم

 

 

 

 

 

با همان مهربانی با همان لبخندهای امیدوار و چشمانی که همیشه به من می گفت دوستت دارم

 

 

 

 

 

پدرم رفت پدری که همیشه برای من نمادی از صبر بود در تمام زندگی

 

 

 

 

 

و من هنوز هم به یادش هستم

 

 

 

 

 

تا وقتی بود ندانستم کیست

 

 

 

 

 

و وقتی رفت زندگیش را یافتم

 

 

 

 

 

پدرم رفت

 

 

 

 

 

با تمام امیدها و تنها واژه ی غریب ذهن من

 

 

 

 

 

همواره نام او ماند

 

 

 

 

 

کاش دوباره می آمد

 

 

 

 

 

شاید فرصتی دوباره داشتم تا به او بگویم \"پدر دوستت دارم\"

 

 

 

 

 

اما هرگز نخواهد آمد

 

 

 

 

 

 

بیاد همه پدرهای خوب دنیا که پر کشیدن و رفتن...