خوشبختی..

خوشبختی..
به چقدر داشتن نیست..
به چقدر لذت بردن است..

 

زندگی در صدف خویش..

زندگی در صدف خویش گهر ساختن است..

در دل شعله فرو رفتن و نگداختن است..

 

- اقبال لاهوری

 

همه ی این ها قادرند..

اغلب قدرت یک لمس..

یک لبخند..

یک کلمه ی محبت آمیز..

یک گوش شنوا..

یک تعریف صادقانه یا کوچکترین توجه را دست کم می گیریم..
در حالی که همه ی این ها قادرند..
یک زندگی را از این رو به آن رو کنند..

 

- لئو بوسکالیا

 

زندگی هزاران پنجره دارد..

زندگی یک اتاق با دو پنجره نیست..
زندگی هزاران پنجره دارد..
یادم هست..
روزی از پنجره نا امیدی به زندگی نگاه کردم..
احساس کردم میخواهم گریه کنم..
و روزی از پنجره امید به زندگی نگاه کردم..
احساس کردم می خواهم دنیا را تغییر دهم..!!
عمر کوتاه است..
فرصت نگاه کردن از تمامی پنجره های زندگی را ندارم..
تصمیم گرفته ام فقط از یک پنجره به زندگی نگاه کنم و آن هم پنجره عشق..

 

تنها با عشق می توان فاتح قلب دیگری شد..

 

تنها با عشق می توان فاتح قلب دیگری شد..
عشق حاصل مهربانی در رفتار وکردار است..

 

- عباس طاقیا

 

عجب طعمی..!

قهوه خوشمزه است..
خوشمزگی اش به همان تلخ بودنش است..!
وقتی می خوریم تلخیش را تحویل نمی گیریم..
اما می گوییم : چسبید..

زندگی هم روزهای تلخش بد نیست..
مثل قهوه می ماند ... تلخ اما لذت بخش..
تلخی هایش را تحویل نگیر..
بخند و بگو : عجب طعمی..!

 

آنها برای شنیدن صحبت های شما پول خرج کرده باشند..!

از مکالمه و پرگویی بیجا نجات پیدا خواهید کرد..

اگر به خاطر بیاورید که مردم هرگز نصایح شما را قبول نمی کنند..

مگر اینکه وکیل مدافع و یا دکتر باشید..

و آنها برای شنیدن صحبت های شما پول خرج کرده باشند..!

 

- جورج برنارد شاو

 

طلا باش.. اما خاکی..!

سلطان دلها باش ، اما دل نشکن..!
بگذار همه عاشقت باشند..
اما تو عاشق یکی باش..
پله بساز ، اما از کسی بالا نرو..
دورت را شلوغ کن ، اما..
توی شلوغیها خودت را گم نکن..
طلا باش.. اما خاکی..!

 

یک خیابان بی‌انتها باشد..

باران باشد..
تو باشی..
یک خیابان بی‌انتها باشد..
به دنیا می‌گویم..
خداحافظ..!

 

- یغما گلرویی

 

باور آدمهای ساده را خراب نکن..

باور آدمهای ساده را خراب نکن..
آدمهای ساده با تو تا ته خط می آیند..
و اگر بی معرفتی ببینند قهر نمی کنند..
می میرند..
مرگ پروانه ها را آیا دیده ای..؟
پروانه ها با یک تلنگر می میرند..!

- نسرین بهجتی